Het is vaak heerlijk om thuis te komen na een reis. Eerst even koffie zetten. Planten water geven. Even rond het huis lopen om te kijken of alles nog overeind staat. De grasmaaier is er nog? De bezem ook? Even moi tegen het vogeltje en dan weer naar binnen. Koffie. Snel wat appjes om te vertellen dat je er weer bent. Vroeger belde je dan even. Dat het mooi was geweest en alles goed is. Persoonlijk vind ik een appje helemaal niet onpersoonlijk. Het is toch een berichtje met zelfgekozen woorden?
De geur van je eigen huis kun je je elders bijna niet voor de geest halen. Als je weer thuis bent, weet je het weer precies. Twee bakjes haal ik dan uit de vriezer en de rijststomer uit de kast. Voor ik op reis ga, kook ik altijd twee Indonesische gerechtjes voor in de diepvries. Deze keer: sambal goreng boontjes en daging sapi smoor. In de meeste andere landen is geen Indonesisch eten te vinden. Na een poosje in het buitenland ben ik daar wel aan toe. Mooi dat die smaken ook bij thuiskomen zijn gaan horen.
Er was een tijd dat als je terugkwam van een reis, je eerst de opgestapelde kranten door ging lezen. Herinner me nog het warme gevoel toen ik na mijn eerste bezoek aan de Verenigde Staten in LA op het vliegtuig stapte en daar van de KLM-stewardess een Nederlandse krant aangeboden kreeg. Het nieuws in het Nederlands, over Nederland! Een aparte sensatie was dat toen.
Nu is dat niet meer. Nu krijg je onderweg in den vreemde, alle nieuws wel mee via de foon. ‘Verzet tegen Drentse windparken in de Veenkoloniën houdt aan’, las ik bijvoorbeeld. Dan zit je ergens een eind van huis je voor te stellen hoe dat eruit gaat zien. Dat mooie platteland. Allemaal windmolens. Het wordt er allemaal niet mooier op zo. Maar ja, we willen allemaal stroom gebruiken, roept iedereen er dan maar snel achteraan.
‘Groningen kiest voor popsterren boven paarden: doek valt definitief voor drafbaan’ las ik ook. Het is er ook wel een mooi veld voor. Grote popconcerten. Vorig jaar stond ik er zelf nog op een mooi festival. Wat een andere wereld was het toen nog. Wanneer er weer op die manier opgetreden kan worden..? En in de theaters… Hoe moet dat verder?
Het thuiskomen is wat dat betreft wel erg veranderd. Er is zoveel veranderd. Op reis maak je altijd plannen. De televisie komt straks op een andere plek. Ga een nieuwe stoel kopen. En nieuw beddengoed. En de vleugel laten stemmen! En nog wat dingen waar ik nog geen woorden voor heb. Maar eerst de kaars bij Maria aansteken. Dat doe ik altijd als eerste als ik thuiskom. Niet vergeten!
O ja, en ik heb me voorgenomen om alle voornemens goed vast te houden. Als je eenmaal weer thuis bent, verwateren ze zo makkelijk in de rivier der gewoontes.
Dagblad van het Noorden, 12 september 2020