Na wekenlang zwerven door Amerika, ben ik in Chicago op het vliegtuig naar Amsterdam gestapt. Op Schiphol komen mijn gitaar en koffer al vlot van de band. Binnen een half uur zit ik in de auto en rijd naar huis. Onderweg zie ik wat spandoeken en omgekeerde vlaggen in de weilanden. Als ik de IJssel over ben nog veel meer. Had het op sommige plekken in Amerika ook gezien. Omgekeerde, Amerikaanse vlaggen. Halfstok ook nog vaak. Ook Amerikaanse vlaggen in zwart-wit zie je daar. En dan vaak een vlag met “TRUMP” erop juist in top. Daar is het niet per se boerenprotest. Meer protest in het algemeen. Mensen zijn boos en teleurgesteld. Zo erg dat ze hun bijna heilige Amerikaanse vlag op de kop halfstok hangen. Tot een paar jaar geleden nog ondenkbaar.
Onderweg in Amerika heb ik ’s avonds in hotelkamers het stikstofnieuws in Nederland op de voet gevolgd. Ik probeer zoveel mogelijk de verhalen van beide kanten te lezen. Het zijn twee werelden die elkaar absoluut niet begrijpen. Als olie en azijn. Een eidooier en dan voorzichtig de twee bij elkaar kloppen levert romige mayonaise op. Maar er hoeft maar een beetje temperatuurverschil te zijn tussen olie en azijn en de boel gaat schiften. Krijg dat maar weer eens bij elkaar.
Ik draai de snelweg af. Bijna thuis. Langs de weg naar Erica ook omgekeerde vlaggen. Het zit ze hoog. Begrijpelijk. Als ik de Ericasebrug zie, proef ik het bitterzoete gevoel van thuiskomen. Zo veel gezien en beleefd onderweg. En nu weer terug bij de brug. Het stoplicht staat op rood. Ik zie een houten bord naast de brug staan waar met een spuitbus opgespoten is: “ALLEEN BOEREN WELKOM.”
Ik knipper met mijn ogen en lees nog eens. Het staat er echt. Welke dossel zet er nou zo’n bord neer in ons dorp? Hoe boos je ook bent, dit slaat toch nergens op? Er wonen op Erica niet alleen boeren. Ook zorgmedewerkers, kantoormensen, IT-ers, leraren, stratenmakers, timmerlui, middenstanders, en ga zo maar door. Van alles en nog wat. Boeren, burgers en buitenlui. Zelf hoor ik bij de laatste categorie, denk ik.
Of wordt hier ‘boeren’ als zogenaamde geuzennaam bedoeld? Zoals ooit verzonnen door voetbalsupporters en Achterhoekse Høkers? Dat alle plattelanders boeren zijn? Laten we het toch niet hopen.
Dorpen in de voormalige veenkoloniën, zoals Erica, waren vanaf het ontstaan in de late negentiende eeuw juist plaatsen waar iedereen welkom was. Welk geloof dan ook. Welk beroep dan ook. En nu staat er een bord: “ALLEEN BOEREN WELKOM.” Waar zijn we toch beland met elkaar?
Dagblad van het Noorden, 23 juli 2022